تو اگر نیک نیکی اربدبد

بدونیک تو باتو باشد خود

چون بدی ، پس بدان که بیخردی

که خرد نیست رهنمون بدی

هر که پروردهٔ خرد باشد

کی درو فعل دیو و دد باشد

هر که را عز آن جهان باید

دامن دل به بد نیالاید

گر کند عقل نیکی ات تلقین

پس تو و بارگاه علیین

وگرت دیو رهنمای بود

اسفل السافلینت جای بود

ددی تو زناسپاسی توست

بدی تو زناشناسی توست

گر شعارت بود سپاس و شناس

این ندا آید «ا نت خیرالناس »